Maik en zijn vader - Brijder

‘MDFT heeft ons geholpen om binnen ons gezin weer echt te communiceren.’

Toen Maik 9 jaar was, overleed zijn moeder. Zijn ouders waren uit elkaar, maar Maik kon niet bij zijn vader blijven omdat deze onder meer kampte met verslavingsproblematiek. Maik werd onder toezicht gesteld en verbleef op verschillende locaties: bij zijn oma, een oom en tante en bij een vriendin van zijn moeder. Vanaf zijn vijftiende kon Maik weer bij zijn vader wonen. Maik zelf kreeg ondertussen steeds meer problemen. Hij spijbelde, gebruikte drugs en pleegde winkeldiefstallen. Gevreesd werd zelfs dat hij dealde. Sinds kort gaat het beter. Maik is afgekickt, krijgt MDFT-therapie en pakt zijn problemen aan.

De jongere zelf: Maik

Tijdens een MDFT-behandeling ligt de focus van de therapeut allereerst op de jongere zelf. Samen met Maik bracht de therapeut Maiks problemen in kaart. Maik had zijn moeder verloren, kon alleen over zijn gevoelens praten als hij gebruikte en hij stal om zijn drugsgebruik te kunnen betalen. Om deze problemen het hoofd te bieden, volgde Maik onder meer een traumabehandeling. Daarnaast leerde hij grip krijgen op zijn middelengebruik door Cognitieve Gedragstherapie (CGT) te volgen. Met de CGT-therapeut besprak Maik ook de verslaving van zijn vader. De CGT-therapeut werkte er naartoe dat Maik dit onderwerp ook bij de MDFT-behandelaar aankaartte, zodat hij er daarna tijdens een MDFT-gezinssessie met zijn vader over kon praten.

De vader van Maik

Het tweede domein waar de MDFT-behandeling zich op richt, is die van de ouder(s). De MDFT-behandelaar hielp de vader van Maik om consequent te zijn bij het opvoeden en regels voor Maik op te stellen. Ze bespraken ook hoe hij kon reageren als Maik zich niet aan de afspraken hield. Verder besprak de MDFT-behandelaar met de vader hoe hij met zijn zoon over hun belaste verleden kon praten. En wel zo dat Maik de erkenning kreeg dat zijn vader het niet allemaal goed had gedaan en dat dat hem speet. Het overlijden van de moeder van Maik was ook voor de vader erg moeilijk geweest. Toch hadden vader en zoon het daar nooit samen over gehad. Met de MDFT-behandelaar besprak de vader hoe hij dit onderwerp wél met Maik kon bespreken.

Het gezin

Het derde domein waar de MDFT-behandeling zich op richt, is die van het gezin. Maik en zijn vader waren niet gewend om dingen met elkaar te bespreken. Onder begeleiding van de MDFT-therapeut leerden ze wél open en eerlijk ‘van hart tot hart’ met elkaar te spreken. Over praktische zaken, maar ook over emotionele onderwerpen. Zo vond Maik het moeilijk om zijn vader te confronteren met diens drugsgebruik. En het was ook een hele stap om hun pijnlijke verleden, waarin de vader in aanraking met justitie was gekomen, te bespreken. Maar onder begeleiding van de MDFT-therapeut lukte dat toch. En het hielp: de verstandhouding tussen Maik en zijn vader verbeterde enorm.

De omgeving

Het laatste domein waar de MDFT-behandelaar zich op richt, is de omgeving. De MDFT-therapeut probeerde Maik los te weken van zijn ‘familie van de straat’: zijn ‘foute’ vrienden van vroeger. Daarnaast probeerde hij de band te versterken met mensen die een positieve invloed op Maik konden hebben. Zoals zijn échte familie. Het contact tussen Maik en hen was verwaterd, onder meer vanwege de weerstand van de familie tegen Maiks vader. Nu Maiks vader aan zijn problemen werkte, nam die weerstand af. Onder begeleiding van de MDFT-therapeut nam Maik ook weer contact met zijn halfbroer op. Ze praatten over de goede periodes die ze samen hadden meegemaakt. Bovendien konden ze samen over hun moeder praten.

Plannen voor de toekomst

Het traject dat Maik de afgelopen jaren doorlopen heeft, kende ups en downs. Vanaf zijn zeventiende is Maik absoluut op de goede weg, maar hij heeft ook een paar terugvallen gehad. Gelukkig heeft hij ondertussen veel meer inzicht gekregen in zijn eigen verslavingsgedrag en kan hij beter omgaan met ‘trekmomenten’. Maik heeft allerlei plannen voor de toekomst gemaakt. Zo gaat hij binnenkort begeleid wonen en begint hij na de zomervakantie weer op school. De toekomst ligt weer voor hem open!

Brijder Jeugd

Jongeren van 12 tot en met 22 jaar met een verslavingsprobleem kunnen bij Brijder Jeugd terecht. Brijder Jeugd kent verschillende behandelingen, gericht op lichte én zware problematiek. Eén van deze behandelingen is MultiDimensionele FamilieTherapie (MDFT): een intensieve gezinstherapie voor jongeren met gedragsproblemen, drugsverslaving, psychische problemen of criminaliteit. MDFT is multidimensioneel: de therapie richt zich op de jongere zelf, maar ook op de ouder(s) en de omgeving van de jongere, zoals school, werk of vrienden. De verschillende problemen worden snel zichtbaar en kunnen tegelijkertijd worden aangepakt.

MDFT is een geschikte therapie als de jongere meerdere stoornissen of problemen heeft en tegelijkertijd kampt met verslavingsproblematiek. Het ontstaan én oplossen van al deze problemen is ingewikkeld. De MDFT-therapeut begeleidt de jongere en het gezin daarom intensief. MDTF-therapeuten hebben jarenlange ervaring met verslavingszorg in combinatie met deze therapievorm. Ze kunnen putten uit hun kennis en uit een netwerk dat garant staat voor een zorgvuldige aanpak.

MDFT bij Brijder Jeugd 

• Aantal MDFT-therapeuten:  10
• Aantal MDFT-supervisors:  2
• Aantal MDFT-teams:  2
• Gemiddeld aantal casussen:  90  ‘

Klik hier voor de download versie van  Klantcase Brijder.

Alyssa, Hugo en hun ouders - Enver

‘Door de gesprekken leren gezinnen om moeilijkheden in de toekomst beter aan te kunnen met elkaar’

Al lange tijd ging het niet goed bij Alyssa en Hugo thuis. De communicatie tussen de gezinsleden verliep zeer moeizaam. Dit liep vaak uit op geschreeuw. Ook werd er soms lange tijd niet met elkaar gesproken. Iedereen ging steeds meer zijn eigen weg. Alyssa heeft ADHD en ODD. Ze liet veel agressie zien. De manier waarop ouders met Alyssa omgingen, frustreerde Hugo. Alyssa had hierdoor het gevoel dat haar broer haar wilde controleren en straffen. Dit leverde gevoelens van onmacht en boosheid op.

De problemen thuis hadden ook buitenshuis zijn weerslag op Alyssa. Op school liep zij steeds meer vast en ze kreeg verkeerde vrienden. Ouders hadden het gevoel de grip op haar kwijt te zijn. Diep van binnen deed het hen allemaal verdriet dat het contact met elkaar zo moeizaam verliep. Binnen eerdere hulpverleningstrajecten lukte het echter niet om hierin verandering aan te brengen, totdat zij in aanraking kwamen met Multidimensionele Familietherapie (MDFT).

“Thuis was de sfeer niet goed. Het was erg onrustig in huis en er waren veel ruzies onderling.” aldus Alyssa. Hugo vertelt; “Het was niet zoals een ‘thuis’ in mijn ogen hoort te zijn. Daarnaast zat ik zelf ook niet lekker in mijn vel. Door het thuis zijn werd dat nog erger en daarom ging ik vaak naar mijn opa en oma toe.” Moeder Allison vult aan; “Mijn man en ik waren van mening dat eerst Alyssa moest veranderen en daarna wij. Dat gebeurde niet. We hebben op een gegeven moment zelfs bij de GGZ om een uithuisplaatsinggevraagd omdat we ons totaal  machteloos voelden.”

Eerste kennismaking met MDFT
Zowel Alyssa als Hugo willen in eerste instantie niets te maken hebben met de hulpverlening die door hun ouders wordt ingezet. “Ik geloofde persoonlijk niet zo in het idee dat praten helpt. Ik was altijd meer van de dingen voor mezelf houden. En als ik iets wilde bespreken dan deed ik dat voornamelijk met vrienden.” vertelt Hugo.

“De start vond ik spannend. We wisten niet wat ons te wachten stond en we waren onzeker of dit bij ons aan zou sluiten.” aldus moeder Allison. Therapeut Anne besteedt daarom aandacht aan een goede uitleg over wat MDFT inhoudt. Alyssa start uiteindelijk met tegenzin het MDFT traject op met haar ouders. Alyssa; “Ik dacht, het zal allemaal wel, ik luister en verder zie ik het wel.”

Vertrouwen en motivatie
Ook neemt Anne in de eerste fase de tijd om een vertrouwensband op te bouwen en de gezinsleden beter te leren kennen. Alyssa geeft aan; “Uiteindelijk nam ik Anne best snel in vertrouwen. Ik vond het fijn om met haar te praten. Ze liet me duidelijk merken dat ze haar best voor me deed.” In de gesprekken legt Anne steeds weer uit wat het doel is van de gesprekken en laat ze de gezinsleden ervaren hoe zij ook op een andere manier met elkaar in gesprek kunnen gaan en wat dit met hen doet. Door haar meerzijdige partijdigheid geeft zij alle gezinsleden het gevoel dat zij hen steunt. Daarnaast vergroot dit bij alle gezinsleden de motivatie om de samenwerking met elkaar aan te gaan. Later lukt het de therapeut ook om Hugo te betrekken. “Dat vond ik uiteindelijk toch erg fijn. De gesprekken met Anne deden me goed en gaven me het gevoel dat er eindelijk iemand was die mijn kant van het verhaal wilde horen.”

“Haar manier van werken was erg fijn. Soms moet je moeilijke dingen bespreken om een duidelijk beeld te kunnen geven van de situatie en wat deze met je doet. Daarvoor moest ik wel uit mijn comfortzone stappen.” aldus Hugo.

Werken aan verandering
“Ik vond het in eerste instantie wel even wennen. Van de een op andere dag sluit je een soort van vrede met elkaar en ga je een periode tegemoet waarin je anders met elkaar omgaat. Ik sprak bijvoorbeeld het liefst niet met mijn ouders, omdat ik me daar niet fijn bij voelde. Dat werd met de tijd steeds minder. Al met al is het een kwestie van tijd geweest, waarin wij ons allemaal hebben aangepast en uiteindelijk echt zijn veranderd. Dat hadden we niet gekund zonder de hulp van MDFT.” aldus Hugo. Vader Fred; “Soms was het ook echt wel lastig. Je hebt tot dat moment gehandeld vanuit een bepaalde denkwijze. Het kostte me soms wel moeite om dat te veranderen en mijn gevoelens te bespreken.” Doorzetten, ook als het even niet goed gaat Werken aan verandering gaat met vallen en weer opstaan. “Soms liep ik dan ineens weer tegen kleine dingen aan, maar we leerden om die dingen met elkaar te bespreken en op te lossen. Daardoor liepen conflicten steeds minder op. Uiteindelijk kijk ik met een zeer positieve blik terug op deze periode, ook al was het niet altijd even makkelijk.“ aldus Alyssa.

Hugo vertelt; “Ik ben nu rustiger geworden en heb niet meer de behoefte om weg van huis te zijn. Ook is mijn kijk op de hulpverlening echt veranderd. Ik heb ervaren dat praten met een therapeut en met elkaar wel degelijk kan helpen.”

De toekomst

“Alle gezinsleden hebben hard gewerkt en een duidelijke bijdrage geleverd aan de veranderingen die tot stand zijn gekomen” geeft MDFT-therapeut Anne aan. “Door de rust en verbeterde communicatie is er meer ruimte ontstaan voor emoties en wederzijds respect. Alyssa geeft nu meer openheid in haar leven en plannen. Ouders proberen op hun beurt beter aan te sluiten bij wat zij nodig heeft.” Inmiddels heeft Alyssa haar opleiding weer opgepakt. “Natuurlijk hebben Fred en ik nog wel eens onze zorgen, maar we hebben geleerd om niet gelijk de moed te laten zakken en proberen het meer los te laten. Alyssa moet het immers zelf gaan doen en ze doet dat op haar eigen manier.” vertelt moeder Allison. “We zijn weer een ‘normaal’ en ‘echt’ gezin geworden. We doen weer leuke dingen met elkaar, plezier en verdriet kunnen we nu ook beter met elkaar delen. We zijn echt meer met elkaar verbonden. Dat geeft goede moed voor de toekomst.” aldus beide ouders. Alyssa en Hugo sluiten zich hierbij aan.

Download hier het volledige verhaal: Alyssa, Hugo en hun ouders.

De gebruikte namen en foto’s zijn om privacy redenen gefingeerd.